Elektromagnetyzm jest gałęzią fizyki związaną z badaniem siły elektromagnetycznej, rodzajem fizycznej interakcji pomiędzy naładowanymi elektrycznie cząstkami. Siła elektromagnetyczna zwykle wykazuje pola elektromagnetyczne, takie jak pola elektryczne, pola magnetyczne i światło, i jest jedną z czterech podstawowych interakcji (powszechnie nazywanych siłami) w przyrodzie. Pozostałe trzy podstawowe interakcje to silne oddziaływanie, słaba interakcja i grawitacja.
Błyskawica to wyładowanie elektrostatyczne, które przemieszcza się między dwoma naładowanymi obszarami.
Słowo elektromagnetyzm jest złożoną formą dwóch greckich terminów: ἤλεκτρον ēlektron, "bursztyn" i μαγνῆτις λίθος magnētis lithos, co oznacza "kamień Μagnesian", rodzaj rudy żelaza. Zjawiska elektromagnetyczne definiowane są w kategoriach siły elektromagnetycznej, zwanej czasem siłą Lorentza, która obejmuje zarówno energię elektryczną, jak i magnetyzm jako różne przejawy tego samego zjawiska.
Siła elektromagnetyczna odgrywa główną rolę w określaniu wewnętrznych właściwości większości przedmiotów spotykanych w codziennym życiu. Zwykła materia przyjmuje formę w wyniku sił międzycząsteczkowych pomiędzy poszczególnymi atomami i cząsteczkami w materii i jest przejawem siły elektromagnetycznej. Elektrony są wiązane przez siłę elektromagnetyczną do jąder atomowych, a ich orbitalne kształty i ich wpływ na sąsiednie atomy za pomocą ich elektronów opisują mechaniki kwantowej. Siła elektromagnetyczna reguluje procesy chemiczne, które powstają w wyniku interakcji między elektronami sąsiednich atomów.
Istnieje wiele matematycznych opisów pola elektromagnetycznego. W klasycznej elektrodynamice pola elektryczne są określane jako potencjał elektryczny i prąd elektryczny. W prawie Faradaya, pola magnetyczne są związane z indukcją elektromagnetyczną i magnetyzmem, a równania Maxwella opisują, w jaki sposób generowane i zmieniane są pola elektryczne i magnetyczne przez siebie oraz przez ładunki i prądy.